Οι δήμοι δεν μπορούν να απολύουν εργαζόμενους ΔΥΠΑ με απόφαση Πρωτοδικείου Αθηνών. Άνω των 65 ετών. Το ρεπορτάζ.
Οι δήμοι δεν μπορούν να απολύουν εργαζόμενους ΔΥΠΑ με απόφαση Πρωτοδικείου Αθηνών
Οι δήμοι δεν μπορούν να απολύουν εργαζόμενους ΔΥΠΑ άνω των 65 ετών, σύμφωνα με απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών.
Πρόκειται για μία πολύ σημαντική απόφαση την οποία εξέδωσε το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, θέτοντας νέα νομικά δεδομένα και θεμέλια για την προστ6ασία των ηλικιωμένων, ηλικίας 65 έως 74 ετών και οι οποίοι απασχολούνται μέσω των προγραμμάτων της Δημόσιας Υπηρεσίας Απασχόλησης (ΔΥΠΑ) με στόχο την συμπλήρωση ενσήμων για την συνταξιοδότηση.
Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για την απόφαση (αριθμ. 2140/2025) η οποία έκρινε ότι οι εν λόγω εργαζόμενοι δεν μπορούν να απολύονται, παρά το γεγονός ότι μπορεί να λήξει η το επιδοτούμενο διάστημα των 24 μηνών.
Κι αυτό, εφόσον ο εργοδότης, ο οποίος στην προκειμένη περίπτωση είναι ο δήμος, επιθυμεί τη συνέχιση της εργασίας τους.
Όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, η εξέλιξη αυτή η οποία αφορά εργαζόμενους με συμβάσεις πλήρους απασχόλησης ιδιωτικού δικαίου, ορισμένου χρόνου, ανοίγει το δρόμο, προκαλεί ήδη έντονο ενδιαφέρον, καθώς ανοίγει τον δρόμο για μαζικές διεκδικήσεις από χιλιάδες άτομα που βρίσκονται κοντά στη σύνταξη και προσβλέπουν στη στήριξη του ασφαλιστικού τους βίου μέσω τέτοιων προγραμμάτων.
Οι λεπτομέρειες της απόφασης
Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ, η απόφαση 2140/2025 εστιάζει στον κοινωνικό χαρακτήρα των προγραμμάτων της ΔΥΠΑ. Το δικαστήριο αναγνωρίζει ρητά ότι ο βασικός σκοπός αυτών των προγραμμάτων δεν είναι απλώς η πρόσκαιρη απασχόληση, αλλά η θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος των εργαζομένων, που λόγω ηλικίας δυσκολεύονται να ενταχθούν εκ νέου στην αγορά εργασίας.
Κρίσιμο σημείο της απόφασης είναι ότι οι διατάξεις περί απαγόρευσης συνέχισης συμβάσεων, όπως προβλέπονται στο άρθρο 103 παρ. 7 και 8 του Συντάγματος και στο άρθρο 36 του ν. 4765/2021, δεν εφαρμόζονται στις συγκεκριμένες περιπτώσεις. Αντιθέτως, το δικαστήριο ερμηνεύει το ζήτημα υπό το πρίσμα των διατάξεων για:
Την προστασία της γήρανσης (άρθρο 21 παρ. 3 του Συντάγματος)
Το δικαίωμα στην κοινωνική ασφάλιση (άρθρο 22 παρ. 5)
Την αναλογική ισότητα (άρθρο 4 παρ. 1)
Με βάση τα παραπάνω, κρίνεται ότι η συνέχιση της απασχόλησης είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για εργαζομένους που βρίσκονται σε διαδικασία συγκέντρωσης των τελευταίων αναγκαίων ενσήμων για σύνταξη.
Στην υπόθεση που αποτέλεσε τη βάση της απόφασης, δύο εργαζόμενοι -η μία ηλικίας 55 ετών και ο άλλος 63- είχαν προσληφθεί από δήμο μέσω προγράμματος του πρώην ΟΑΕΔ (νυν ΔΥΠΑ) για την απασχόληση μακροχρόνια ανέργων ηλικίας 55-68 ετών. Οι συμβάσεις τους ήταν πλήρους απασχόλησης, 8ωρες και πενθήμερες, για 24 μήνες, σε θέσεις που κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του δήμου.
Παρά την ικανοποίηση του δήμου από την εργασία τους, και ενώ η συνταξιοδότησή τους δεν είχε ακόμη θεμελιωθεί (2026 και 2028 αντίστοιχα), ο δήμος ανακοίνωσε ότι δεν θα συνεχίσει να αποδέχεται τις υπηρεσίες τους με τη λήξη της επιχορήγησης. Οι εργαζόμενοι προσέφυγαν δικαστικά, ζητώντας την προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης με συνέχιση της απασχόλησής τους έως τη θεμελίωση των συνταξιοδοτικών τους δικαιωμάτων.
Η απόφαση του Πρωτοδικείου
Το δικαστήριο αποδέχθηκε την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, κρίνοντας ότι:
Οι εργαζόμενοι εξυπηρετούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του δήμου
Έχουν αποκτήσει σημαντική εμπειρία και ο δήμος εκφράζει ικανοποίηση από την απόδοσή τους
Η απασχόλησή τους είναι αναγκαία τόσο για τη λειτουργία του δήμου όσο και για την οικονομική και ασφαλιστική τους επιβίωση
Η απόφαση επιβάλλει στον δήμο να συνεχίσει να αποδέχεται την εργασία τους μέχρι να εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση, ενώ ορίζει ότι, αν καθυστερήσει η έκδοση οριστικής απόφασης, η προσωρινή απασχόληση θα συνεχιστεί έως την ημερομηνία κατά την οποία ο κάθε εργαζόμενος αναμένεται να συνταξιοδοτηθεί (2026 και 2028).
Χρηματική ποινή σε περίπτωση μη συμμόρφωσης
Το δικαστήριο προβλέπει επίσης χρηματική κύρωση σε περίπτωση παραβίασης της απόφασης: Ο δήμος υποχρεούται να καταβάλει χρηματική ποινή 3.000 ευρώ υπέρ κάθε εργαζομένου, σε περίπτωση που δεν συμμορφωθεί με την υποχρέωση αποδοχής της παροχής εργασίας τους.
Τα δικαστικά έξοδα των εργαζομένων επιβαρύνουν τον δήμο, ενισχύοντας ακόμη περισσότερο την αίσθηση της «δικαίωσης» αυτής της ιδιαίτερα ευάλωτης κοινωνικής ομάδας.
Η σημασία της απόφασης και το μέλλον
Η απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών αναμένεται να έχει πολλαπλές επιπτώσεις:
Χιλιάδες εργαζόμενοι που απασχολούνται μέσω ΔΥΠΑ, και βρίσκονται κοντά στην ηλικία συνταξιοδότησης, ενδέχεται να διεκδικήσουν παραμονή στις θέσεις τους, με στόχο τη συμπλήρωση του απαιτούμενου χρόνου ασφάλισης.
Οι φορείς του Δημοσίου θα πρέπει να επανεξετάσουν τη διαχείριση τέτοιων προγραμμάτων, όχι ως προσωρινή λύση, αλλά ως εργαλείο κοινωνικής πολιτικής.
Η νομολογία που παράγεται, θέτει σημαντικά θεμέλια για την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, σε μια εποχή όπου οι συνταξιοδοτικές προϋποθέσεις έχουν δυσκολέψει σημαντικά.
Πρόκειται για μια απόφαση με βαθύ κοινωνικό αποτύπωμα, που υπενθυμίζει ότι η προστασία των ανθρώπων που εργάζονται μέχρι τα τελευταία έτη της ζωής τους δεν είναι προνόμιο, αλλά υποχρέωση της Πολιτείας και της Δικαιοσύνης.
